به گزارش روابط عمومي بيمارستان ياس سپيد، ایدز مرحله آخر عفونت HIV است و زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به دلیل عفونت ویروسی به شدت آسیب دیده باشد. در صورت تشخیص به‌موقع و شروع روند درمان، اکثر افراد مبتلا به HIV به ایدز مبتلا نمی‌شوند زیرا مصرف داروهای HIV طبق تجویز، پیشرفت بیماری را متوقف می‌کند. اما اگر فرد مبتلا تحت درمان قرار نگیرد و یا اینکه داروهای تجویزشده اثربخش نباشند فرد پس از مدتی وارد مرحله ایدز می‌شود. خصوصیات مرحله ایدز به صورت زیر است:

  • تعداد سلول‌های CD۴ کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میلی‌متر مکعب خون است. در هر فرد سالم با سیستم ایمنی طبیعی، تعداد CD۴ بین ۵۰۰ تا ۱۶۰۰ سلول در میلی‌متر مکعب است
  • به دلیل ضعف سیستم ایمنی انواع عفونت فرصت‌طلب در فرد بروز می‌کند

افراد مبتلا به ایدز چقدر زنده می‌مانند؟ اگر فرد مبتلا به ایدز تحت درمان ايدز قرار نگیرد امید به زندگی وی ۳ سال خواهد بود و اگر به یک بیماری فرصت‌طلب نیز مبتلا شده باشد، امید به زندگی او به حدود ۱ سال کاهش می‌یابد. حتی در آخرین مرحله HIV یعنی در مرحله ایدز با مصرف داروها می‌توان فرد را از خطر جدی نجات داد. این داروها با توقف تکثیر ویروس، تعادل را تا حدودی به سیستم ایمنی بازمی‌گردانند.

راه‌های انتقال HIV

راه هاي انتقال ايدز متفاوت است. HIV از طریق انواع مایعات بدن مانند خون، مایع منی، شیر مادر و ترشحات واژن 

منتقل شود. HIV همچنین در دوران بارداری و زایمان از مادر به فرزند منتقل می‌شود. لازم به یادآوری است که HIV از طریق تماس معمولی روزمره مانند بوسیدن، در آغوش گرفتن، دست دادن و آب و غذا منتقل نمی‌شود.

توجه به این نکته مهم است که افراد مبتلا به HIV که داروهای ART مصرف می‌کنند و ویروس در بدنشان سرکوب شده است HIV را به شریک جنسی خود منتقل نمی‌کنند. بنابراین درمان به‌موقع با داروهای ART نه‌تنها در بهبود افراد مبتلا به HIV موثر است بلکه برای جلوگیری از انتقال HIV نیز ضروری به شمار می‌رود.

علائم ایدز

دوره عفونت حاد مرحله عفونت متفاوت است. اگرچه افراد مبتلا به HIV از همان اوایل آلودگی ناقل به حساب می‌آیند و پتانسیل انتقال بیماری به سایرین را دارند اما بسیاری از آن‌ها تا مرحله ایدز از بیماری خود آگاه نمی‌شوند. در چند هفته اول پس از عفونت اولیه، ممکن است علائمی مشابه آنفولانزا ازجمله تب، سردرد، بثورات پوستی یا گلودرد بروز کند اما پس از مدتی این علائم نیز برطرف می‌شوند و به همین دلیل فرد به وجود بیماری شک نمی‌کند.

در این مرحله اصطلاحاً «بار ویروسی» اچ آی وی در بدن زیاد بوده و احتمال انتقال بیماری از فرد آلوده به دیگران افزایش می‌یابد. آزمایش‌هایی که تحت عنوان تست‌های آنتی‌بادی HIV هستند،‌ همیشه نمی‌توانند در این مرحله بیماری را تشخیص دهند. سندروم عفونت حاد HIV می‌تواند با علائم زیر همراه باشد. شدت، نوع و تعداد علائم در هر فردی متفاوت است:

  • راش‌های پوستی
  • تب و لرز
  • سردرد
  • احساس خستگی
  • گلودرد
  • تعرق شبانه
  • کاهش اشتها
  • دردهای عضلانی
  • اسهال
  • زخم‌هایی که در اندام‌های تناسلی یا قسمت‌های مختلف سیستم گوارشی مانند دهان و مری وجود دارند

اما همان‌طور که عفونت به‌صورت چراغ خاموش و به‌تدریج سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند با نزدیک شدن به مرحله ایدز علائم و نشانه‌هایی مانند تورم غدد لنفاوی، کاهش وزن، تب، اسهال و سرفه بروز کند. اگر در این مرحله اقدامات درمان صورت نگیرد در مدت کوتاهی بیمار وارد فاز پیشرفته HIV یعنی مرحله ایدز می‌شود و علائم  انواع بیماری‌های شدید مثل سل، مننژیت، عفونت‌های باکتریایی و سرطان‌های لنفوم و سارکوم ظاهر می‌شوند.

علائم دوره نهفتگی HIV

شش هفته پس از مرحله عفونت، بیماری وارد مرحله دوم یعنی دوران نهفتگی می‌شود. در این حالت بیماری علامت خاصی از خود نشان نمی‌دهد اما ویروس در بدن وجود داشته، فعال است و سلول‌های ایمنی بدن را از بین می‌برد. این یعنی ایمنی بدن روز به روز در حال کاهش است و فرد اطلاعی از آن ندارد. این مرحله می‌تواند تا ده سال به طول بیانجامد. زمان که میزان سلول‌های دفاعی بدن کاهش می‌یابند، بیماری به مرحله سوم و نهایی خود می‌رسد.

گاهی اوقات افراد در این مدت‌زمان به بیماری‌های دیگری نیز مبتلا می‌شوند. این امر سرعت ضعیف شدن سیستم ایمنی را افزایش می‌دهد و درنتیجه بیماری خیلی سریع‌تر پیشرفت خواهد کرد. در این مرحله با استفاده از داروهای ART می‌توان پیشرفت بیماری را به‌طور قابل‌توجهی کند کرد. منظور از داروهای ART همان درمان ضد ویروسی است. در طی آن از داروها به‌صورت ترکیبی استفاده می‌شود. این داروها منجر به درمان بیماری نمی‌شوند اما امید به زندگی  در بیماران را افزایش خواهد داد.

مرحله سوم بروز بیماری ایدز

در مرحله سوم، سیستم ایمنی بدن تضعیف شده و بیماری ایدز بروز می‌کند. این مرحله می‌تواند با علائم زیر همراه باشد:

  • کاهش سریع وزن
  • تب مکرر یا تعریق زیاد شبانه
  • خستگی شدید و بدون دلیل
  • تورم طولانی‌مدت غدد لنفاوی در نواحی زیر بغل، کشاله ران یا گردن
  • اسهالی که بیش از یک هفته طول بکشد
  • زخم‌هایی که در دهان، مقعد یا اندام تناسلی به وجود می‌آیند
  • پنومونی یا همان ذات‌الریه
  • لکه‌های قرمز، قهوه‌ای، صورتی یا ارغوانی رو یا زیر پوست یا داخل دهان، روی بینی یا پلک‌ها
  • از دست دادن حافظه
  • بروز افسردگی و سایر اختلالات عصبی

واحد آموزش بيمارستان ياس سپيد

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *