درمان بیماری دیسترس تنفسی شدید
سندروم زجر تنفسی(RDS)
سندرم زجر تنفسی نوزادان (RDS) یا بیماری غشاء هیالن از علل شایع مرگ و میر و عوارض نوزادان نارس به شمار می¬رود. مرگ و میر ناشی از این بیماری بیش از ۱۰% مواردگزارش شده است که اغلب در اثر خونریزی و عفونت ریه می باشد. این اختلال به دلیل کمبود سورفکتانت (Surfactant) و افزایش کشش سطحی آلوئولهای ریه نوزادان نارس ایجاد می شود. علائم بالینی چند ساعت پس از تولد شروع شده و شامل دیسترس تنفسی، ناله کردن، سیانوز پیشرونده، تاکی کاردی و تاکی پنه و اسیدوز میباشد. صداهای تنفسی کاهش یافته و کیفیت توبولار پیدا میکنند و در سمع ریه رالهای ضعیف در قاعده ریه ها شنیده می شود. ظرفیت باقیمانده عملی نوزاد کاهش می یابد و بخش هایی از ریه دچار آتلکتازی و کلاپس می شوند. نشانه ها طی ۳ روز به بیشترین حد رسیده و پس از آن بتدریج بهبود می یابد. نارسایی تنفسی معمولاً با آنالیز گازهای خونی قابل شناسایی است. درمان این نوزادان شامل استفاده از اکسیژن با غلظت بالا، تهویه مکانیکی، تزریق سورفاکتانت مانند برکسورف یا براکتانت ،
