به گزارش روابط عمومی بیمارستان یاس سپید روز جهانی ایدز هر سال در ۱ دسامبر (۱۰ آذر) برگزار می‌شود. هدفش افزایش آگاهی عمومی درباره HIV/AIDS، کاهش استیگما و تبعیض، ترویج پیشگیری و دسترسی به مراقبت و درمان برای همه است.

نماد این روز «روبان قرمز» است.

 آخرین آمار و وضعیت جهانی (تا سال ۲۰۲۴–۲۰۲۵)

در سال ۲۰۲۴ حدود ۴۰.۸ میلیون نفر در جهان با HIV زندگی می‌کردند.

در همان سال حدود ۱.۳ میلیون نفر به تازگی آلوده شدند.

حدود ۳۱.۶ میلیون نفر تحت درمان ضد رتروویروسی (antiretroviral therapy — ART) بودند.

مرگ‌های مرتبط با بیماری‌های ایدز همچنان رخ می‌دهند: در ۲۰۲۴ حدود ۶۳۰,۰۰۰ نفر جان باختند.

با این حال پیشرفت زیاد است: مرگ‌ومیر بر اثر ایدز از بالاترین آمار در ۲۰۰۴ تاکنون تقریباً ۷۰٪ کاهش یافته است.

 چرا HIV خطرناک است — و چطور پیشگیری / درمان می‌شود

HIV ویروسی است که سیستم ایمنی بدن را هدف قرار می‌دهد و اگر درمان نشود، می‌تواند به AIDS منجر شود، یعنی مرحله‌ای که بدن در برابر عفونت‌ها و سرطان‌ها بسیار آسیب‌پذیر می‌شود.

HIV از طریق مایعات خاص بدن (مثل خون، منی، ترشحات جنسی، شیر مادر) منتقل می‌شود — نه از طریق تماس معمولی مثل دست دادن، عطسه یا استفاده مشترک از ظرف — بنابراین اطلاعات صحیح درباره راه‌های انتقال بسیار مهم است.

اگر فرد HIV مثبت شناسایی و تحت درمان ART قرار گیرد، می‌تواند با ویروس زندگی کند بدون اینکه بیماری پیشرفت کند؛ درمان سرکوب ویروس و کاهش خطر انتقال آن را ممکن می‌کند.

همچنین پیشگیری از طریق روش‌هایی مانند استفاده از محافظ (کاندوم)، تست منظم، مشاوره و آموزش — به ویژه در گروه‌های پرخطر — بسیار مؤثر است.

 چالش‌ها و هشدارهای اخیر

گزارش جدید UNAIDS هشدار می‌دهد که کاهش بودجه بین‌المللی برای برنامه‌های HIV/AIDS در ۲۰۲۵ ضربه جدّی به تلاش‌های پیشگیری و درمان زده — به ویژه در کشورهایی با منابع کمتر.

البته هنوز امید وجود دارد: اگر همکاری جهانی، تعهد سیاسی و دسترسی به مراقبت حفظ شود، امکان پایان دادن به اپیدمی ایدز تا سال ۲۰۳۰ مطرح شده است.

 پیام برای ما در این روز (و همیشه)

اطلاع‌رسانی و آگاهی دادن مهم است: دانستن راه‌های انتقال، پیشگیری و درمان کمک می‌کند استیگما و تبعیض کاهش یابد.

آزمایش HIV و در صورت نیاز درمان — اگر درمان شروع شود، زندگی طبیعی ممکن است.

حمایت از بیمارانی که با HIV زندگی می‌کنند، نه حذف یا طرد آن‌ها؛ همدلی و حق دسترسی به درمان برای همه.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *