واریکوسل
واریکوسل تورم و پیچ و تاب خوردگی، رگها و عروق سیاهرگی قسمت بالایی بیضه‌ها است. این عروق بیضه‌های مرد را نگه می‌دارند. طناب اسپرمی در بالای هر بیضه و در قسمت فوقانی کیسه بیضه قرار دارد. طناب اسپرمی، اسپرم را از بیضه‌ها به آلت تناسلی منتقل می‌کند. در صورت بروز واریکوسل رگها بزرگتر می‌شوند و این حالت باعث می شود تا بیشتر قابل توجه باشند. ناهنجاری های رحمی در اسکروتوم ممکن است به واریکوسل منجر شود. واریکوسل فقط در کیسه بیضه اتفاق می‌افتد و بسیار شبیه به وریدهای واریسی است که می‌توانند در پا رخ دهند. واریکوسل می‌تواند باعث کاهش تولید و کیفیت اسپرم شود که در بعضی موارد حتی منجر به ناباروری خواهد شد. واریکوسل یک بیماری رایج است که می توان آن را در ۱۵ درصد جمعیت مردان و حدود ۲۰ درصد از پسران نوجوان یافت. معمولاً در مردان ۱۵ تا ۲۵ ساله شایع‌تر است.
واریکوسل معمولاً در دوران بلوغ شکل می‌گیرد و در طول زمان می‌تواند بزرگتر شود. اغلب اوقات واریکوسل هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند و بی‌ضرر است. اما برخی واریکوسل‌ها می‌توانند باعث درد و مشکلات باروری شوند. اگرچه واریکوسل در حدود ۲۰ درصد از جمعیت مردانه دیده می شود، اما در جمعیت نابارور (۴۰ درصد) بسیار شایع است. در واقع، واریکوسل شایع ترین علت تولید ضعیف و کاهش کیفیت اسپرم است. واریکوسل بیشتر در سمت چپ بروز می‌کند. آناتومی سمت راست و چپ کیسه بیضه مردان یکسان نیست. واریکوسل ممکن است در هر دو طرف وجود داشته باشد، اما این مورد بسیار نادر است. همه‌ی انواع واریکوسل بر تولید اسپرم تأثیر نمی‌گذارد. خوشبختانه، تشخیص بیشتر واریکوسل‌ها آسان هستند و بسیاری از آن‌ها به درمان نیاز ندارند. اگر واریکوسل باعث بروز علائم شود، می‌تواند منجر به جراحی گردد.
تولید اسپرم (اسپرماتوژنز) در دمای ۳۴٫۵ درجه سانتیگراد (۹۴٫۱ درجه فارنهایت) کارآیی بیشتری دارد، در حالی که دمای استاندارد بدن ۳۷ درجه است به همین منظور کیسه بیضه خارج از بدن با کمک یک کیسه قرار گرفته است تا با کمک آن خون شریانی قبل از رسیدن به اسپرم از طریق یک مکانیزم تبادل حرارتی کند. اختلال در این سیستم خنک‌کننده توسط واریکوسل می‌تواند باعث جلوگیری از تولید اسپرم با کیفیت خوب در بیضه می‌شود.
